myself

Na VIVIE leci właśnie From The Inside... Zastanawiam się, skąd się tam wzięło. No, bo VIVA puszcza tylko popularne kawałki. Czyli LP jest popularne. No i skąd się biorą te setki ludzi kochających LP w necie. No bo to też jest jakiś znak, że LP jest popularne. NO TO DLACZEGO NIE JEST POPULARNE TAM GDZIE MIESZKAM?!?!?! HĘ????? Tutaj popularny jest TYLKO I WYŁĄCZNIE HIP HOP. Taak. Ja osobiście nic nie mam do hip hopu, nawet podobają mi się niektóre kawałki [prawdę mówiąc jeszcze pół roku temu słuchałam hip hopu, no ale mocniejszych brzmień słucham od zawsze i zawszę wybiorę właśnie to [Linkin Park, Limp Bizkit, P.O.D., Puddle of Mud no i oczywiście The Offspring, czasami też Nirvana, chociaż wielu ludzi zmieszałoby mnie z błotem za wymienianie w tej grupie 'genialnego Cobaina']. No nic, hh jest spoko. Tak mi się wydawało do niedawna. Czyli do września. Czyli od kiedy trafiłam do gimnazjum. Czyli od kiedy hip hopowcy uważają się za lepszych.

Oh, oczywiście, nikt nic mi nie zrobi. Słabszych się nie bije, no nie? A poza tym jestem dziewczyną [chociaż trudno to stwierdzić na pierwszy rzut oka]. Nikt mi nic nie zrobi, ale i tak jestem outsiderką. Z nie-hip hopowcami nikt się nie zadaje... Chyba że sam nie jest hip hopowcem. Ale prawda jest taka, że w mojej szkole nie przeżyjesz zbyt długo, jeżeli nie słuchasz tylko i wyłącznie hip hopu.

No dobra, przeżyjesz, ale będzie ci ciężko. Naprawdę ciężko.

Tutaj znają mnie wszyscy. Nieee, nie jestem popularna, na mój widok nikt nie mówi 'oo, siemka, co u ciebie?'. Raczej 'oo, idzie ta dziewczyna, która słucha LP, chodź jej wlejemy'. No dobra, jeszcze nigdy nie dostałam oklepu, to jest fakt. Jeszcze nie pobili w moim gimnazjum nikogo, kto słucha LP. Na mieście tak, ale w szkole nie. Właściwie to mało kogo mogliby bić - jestem chodzącym indywiduum. Ja i jeszcze parę osób. Tak gdzieś ze 4. Na całą szkołę, która niedługo, gdy dojdzie do fuzji z podstawówką nr 7, będzie liczyła około 1200 osób. W sumie PIĘĆ OSÓB. Na TYSIĄC DWIESCIE. Śmiesznie.

Dobra, ja się zbieram. Miałam jeszcze o jednej rzeczy napisać, ale nevermind. Cya.

Heh. Wiecie co? Mam pojare. Największą na świecie. No, i pewnie stanę się jeszcze większą outsiderką niż teraz. Ludzie z mojej pierdolonej budy nienawidzą LP. Jak wyląduję w szpitalu, bo jakiś psychol mnie połamie, to się nawet nie zdziwię. No ale i tak jestem happy [nie widać, tak, wiem]. To cacko jest moje. AHH. To znaczy jeszcze nie jest. Ale będzie. Hehe. Śmiesznie. No dobra, i tak, jeżeli nawet mi wpieprzą, to i tak będzie ofiara za LP - heh, normalnie lepiej niż za ojczyznę... Ojczyzna mi w tym momencie nic nie daje szczególnego, no bo co - głupią budę, za którą i tak bulę w sumie około 25 zeta rocznie [darmowa edukacja, co nie? Heh i tak nie narzekam]...

BOSH... W sumie, to dzień dzisiejszy NIE BYŁ TAKI ZŁY.... No cóż... W końcu nareszcie zobaczyłam wszystkich [prawie] ludzi których lubię no i wogóle... A jutro... jutro jest... aż boję się napisać te słowa... JUTRO JEST FIZYKA! TAK!!! FIZYKA!!! Najgorszy koszmar ze wszyskich... Fredie Kruger i Blair Witch Project się chowają...

Moją jedyną podporą, w czasie lekcji fizyki z moją UKOFANĄ babką, mrs Paszko, jest... taram taram. KAROL. TAK. To jest jedyna osoba, która czai COKOLWIEK z fizy w mojej klasie. JEDYNA.

Tylko że on się chyba do mnie nie odzywa.

 Muszę się dowiedzieć gdzie ta pizda mieszka, brat ma załatwić resztę :D Molotow? Heh... Senne marzenia, słodkie marzenia...

Senne. Muszę iść do łóżka. Bo jak nie pójdę, to pierdolnę ryjem w klawiaturę i będzie fajna notka :D. Nie no, jak sie śpi 4 godziny [nie, sorry - od 3.30 do 6.30 są 3 godziny, nie?] to chce się spać, mówię wam...

Podoba mi się to - mogę zrobić tyle spacji, ile mi się podoba i je syskie widać -                                       sialala.

ZIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEW. Dobranoc. Słodnich snów. Karaluchy pod poduchy. Pierdziawki w zabawki. Pająk ci łazi po ścianie. Ja mówię serio. Taki duży i włochaty. Niech ci się przyśni coś wielkiego i oślizgłego. Albo nie. Niech ci się przyśni moja facetka od fizy. To jest gorsze. Serio. Zieeeew. No to dobranoc. Psycha mi siada. Cya.

Kurde. Tylko tyle. KURDE.

No bo tak - niby mam super klasę, niby W MIARĘ dobrze się uczę, niby mam jakichś tam przyjaciół [znajomych], ale jakoś tak mimo to jest dziwnie. Wiem, że narzekam, bla bla, już to słyszałam. Ale chodzi o to, że... no właśnie. Wszystko NIBY. Hyh, chciałabym, żeby nie było tego NIBY. Super klasa - ok, 27 osób, które są sobie CAŁKOWICIE i W ZUPEŁNOŚCI obce, pod przykrywką zgrania wszystko się rozlatuje... Jesteśmy jak te ogórki przylepiane do ścianek słoików z samopędem - to tylko pozory. Uczenie się - OK, z fizy 3, a 5 z niewielu przedmiotów... Wiem, że nie jest najgorzej, ale najlepiej też nie jest.. Fakt, wysiłku w to nie wkładam zbyt wiele, no ale... Hyh, nie ważne. Przyjaciele? JACY przyjaciele?? Ci ludzie z mojej klasy?? Heh, no nie wiem. Może ktoś ze starych znajomych? Nie za bardzo. Może Kaśka, która była moją przyjaciółką przez ostatnie 3 lata? Nie wiem, czy chcę się przyjaźnić z kimś, kto myśli, że nie jestem tym kim jestem. Śmiesznie. Ludzie spod bloku? A gdzie tam. W moim bloku mieszkają same młode małżeństwa z dziećmi w wieku przedszkolno - wczesnopodstawówkowym. NIE MAM NIKOGO. Kurwa mać, dochodzi do tego, że zwierzam się SMSami kumplowi z klasy, który się do mnie nie odzywa [no, poza SMSami]. O kilku nie-nibach nawet nie wspominam - tego, że jestem brzydka, nawet nie trzeba udawać. Nawet nie ma NIBY. Jasne, że to tylko DNA, i większość inteligentnych osób o tym wie, że to nie jest zależne od nas, tylko że w naszym świecie, żeby przeżyć, trzeba być - jeśli nie pięknym, to inteligentnym i błyskotliwym. A ja nie jestem ani jednym, ani drugim. Jestem tylko sobą, z tróją z fizyki na półrocze.

Niestety.